لایحه درخواست اعمال ماده 477 در خصوص قرارداد مشارکت کاری

_{^{متن لایحه درخواست اعمال ماده 477 - قرارداد مشارکت کاری}}

ریاست محترم قوه قضائیه
با سلام
احتراما ضمن تقدیم دادخواست و تقاضای استماع دعوا به وکالت از آقای مسعود .... در خصوص پرونده کلاسه .....  که منجر به صدور دو دادنامه شماره .... و .... مبنی بر محکومیت موکل به اثبات شراکت کاری و پرداخت سهم الشرکه و سود شراکت و خسارت تاخیر تادیه آن گردیده است، با توجه به اختیارات قانونی جنابعالی، درخواست اعمال موضوع ماده 477 قانون آئین دادرسی کیفری به جهت خلاف شرع بین بودن موضوع رای مورد استدعا است.
در مقام بیان شرح ماجرا به عرض میرسانم :

1- وکل در سه مغازه احداثی در نشانی تهران خ ستارخان ..... پلاکهای .. و .. که همگی اغذیه فروشی می باشند فعالیت می نموده است.
2- مستندا به تصویر گردش حساب پیوست (پیوست یک) در سال 1397  آقای محسن ... در پی مذاکرات شفاهی با موکل مبلغ 700/000/000 ریال جهت مشارکت  به حساب موکل واریز می نماید و اقدام به صدور چند فقره چک در حق مالک مغازه (موجر) می نماید.
3- با شیوع ویروس کرونا موکل از ادامه فعالیت در خصوص اغذیه فروشی بازمی ماند و هیچ عایدی از مغازه برای موکل به دست نمی آید. 
4- از سوی دیگر چک هایی که آقای مسعود ... بابت اجاره مغازه و به عنوان بخشی از آورده مشارکت به موجر مغازه تحویل داده بود به علت عدم موجودی برگشت می خورد و موکل مجبور به پرداخت اجاره بهای مغازه از جیب خود می گردد و موجر نیز چک ها را به آقای مسعود ..... برمی گرداند و آقای مسعود..... هیچ پرداختی دیگری به جز مبلغ 700/000/000 ریال واریزی به حساب موکل، به موکل یا بابت آورده مشارکت به هیچ شخصی نداشته است.
5- در اردیبهشت سال 98 آقای مسعود ..... اقدام به طرح دعوای اثبات شراکت و مطالبه سهم الشرکه می نماید که پرونده به شعبه 50 دادگاه عمومی حقوقی تهران ارجاع می گردد. 
6- متاسفانه قاضی محترم بدون توجه به ادله ی پیوست دادخواست خواهان که به موجب این پیوست ها صرفا مبلغ 700/000/000 ریال به حساب موکل واریز گردیده است و از سوی دیگر بدون توجه به خواسته ی خواهان که مطالبه سهم الشرکه بوده است و با وجود این که کارشناس محترم پرونده نیز صرفا در خصوص میزان سود مغازه ها و سهم الشرکه ی خواهان در این مغازه ها اظهار نظر نموده بود، در دادنامه ی شماره  ..... مازاد بر خواسته ی خواهان، علاوه بر صدور حکم به اثبات شراکت، موکل را محکوم به پرداخت مبلغ 1/700/000/000 ریال بابت سهم الشرکه و مبلغ 050/012/062/1 بابت سود شراکت می نماید و در دادنامه شماره ..... موکل را به پرداخت خسارت تاخیر تادیه این مبالغ نیز محکوم می نماید.  این درحالی است که:
اولا : نه در دادخواست خواهان هیچ مدرکی که مثبت شراکت خواهان با موکل در هر سه مغازه باشد ارائه گردیده است و نه هیچ یک از شهود تعرفه شده که اظهارات ایشان در پرونده درج گردیده است در خصوص شراکت خواهان و موکل در هر سه مغازه ی موکل شهادت نداده اند و فقط صرفا از اطلاع خود راجع به شراکت میان خواهان و موکل سخن گفته اند بنابراین خواهان هیچ دلیلی در خصوص این قسمت از ادعای خود ارائه ننموده است و با این وجود دادگاه محترم حکم به اثبات شراکت خواهان با موکل در این سه مغازه صادر نموده است.
ثانیا: مستندا به مدارکی که خواهان پیوست دادخواست خود نموده است خواهان صرفا مبلغ 700/000/000 ریال به موکل پرداخت نموده است و بابت 1/000/000/000 ریال دیگر مورد ادعا هیچ مدرک و مستندی پیوست دادخواست خود ننموده و یا در دادگاه ارائه نکرده است با این وجود دادگاه محترم بدون توجه به مستندات خواهان و به صرف اظهارات وکیل وی در دادخواست بدوی و جلسه رسیدگی، بدهکاری موکل را به مبلغ 000/000/700/1 ریال محرز دانسته است و موکل را به پرداخت این مبلغ بابت سهم شراکت محکوم نموده است.
ثالثا: مستندا به خواسته ی خواهان در ستون خواسته در دادخواست بدوی، خواهان صرفا خواستار سهم خود از سود حاصل از مشارکت بوده است و در هیچ کجا نه در دادخواست بدوی و نه در لوایح تقدیمی و نه اظهارات خود در جلسات رسیدگی، اصل آورده خود بابت شراکت را مطالبه ننموده بوده است. اما دادگاه محترم بدون توجه به این مطلب، حکم به بیش از خواسته ی خواهان صادر نموده است و علاوه بر حکم به پرداخت سود مشارکت، موکل را به پرداخت اصل سهم الشرکه و خسارت تاخیر تادیه آن نیز محکوم نموده است.

باسپاس و احترام

وکیل مینا کاویانی