سن اشتغال برای کارگران نوجوان

_{^{سن کار، سن اشتغال، شرایط و ویژگی ها}}

_{^{کارگران نوجوان}}

سن اشتغال در کشور ما 15 سال است. کسی را نمی‌توان در زیر این سن قانونی به عنوان کارگر استخدام کرد. در فاصله سنین 15 تا 18 سال هم برای حمایت از کارگران نوجوان مقررات حمایتی متعددی وضع شده است؛ بنابراین در قانون کار کشور ما سازوکار خاصی برای حمایت از نوجوانان و کودکان کارگر وجود دارد؛ با وجود این گاه شاهد نقض این حمایت‌ها هستیم.

_{^{سن کار برای دختران و پسران}}

در خصوص سن بلوغ و سن ازدواج میان دختران و پسران تفاوت وجود دارد؛ اما سوال این است که آیا حداقل سن آغاز به کار در مشاغل کارگری نیز در دختران و پسران متفاوت است؟ به موجب ماده 79 قانون کار مصوب 1369 به کار گماردن افراد با سن کمتر از 15 سال تمام شمسی ممنوع است و این موضوع در مورد دختر و پسر یکسان می‌باشد لیکن نوجوان وفق ماده 82 همان قانون، در مورد کارگری است که سن او بین 15 تا 18 سال باشد.

ساعات کار روزانه کارگر نوجوان، نیم ساعت کمتر از ساعات معمولی کارگران است و ترتیب استفاده از این امتیاز با توافق کارگر و کارفرما تعیین خواهد شد. قانون کار اشتغال نوجوانان در فاصله سنی مذکور را مجاز می‌داند و امتیازی که برای کارگر نوجوان قائل شده این است که روزانه نیم ساعت، ساعت کار او کمتر می‌شود یعنی به جای 8 ساعت 7 ونیم ساعت و در هفته 41 ساعت است.

_{^{محدودیت‌های کارفرمایان برای حمایت از کارگران نوجوان}}

برای صیانت از نیروی کار در مورد کارگر نوجوان برخی محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها اعمال می‌شود که از آن جمله می‌توان به ممنوعیت ارجاع کارهای سخت و زیان‌آور و ممنوعیت ارجاع اضافه‌کاری و ممنوعیت به‌کارگیری کارگر نوجوان در شب (ساعت 22 الی 6 صبح) اشاره کرد. همچنین با وجود نیم ساعت کار کمتر برای کارگران نوجوان، حقوق، ماهیانه دریافتی وی نمی‌تواند کمتر از حداقل میزان تعیین شده برای سایر کارگران باشد.

چنانچه مقررات مذکور در مورد کارگر نوجوان رعایت نشود، مثل اینکه نیم ساعت کمتر کار روزانه رعایت نشود، کار شب یا کار اضافی یا کار سخت و زیان‌آور به کارگر نوجوان ارجاع شود به موجب ماده 176 قانون کار، کارفرمای متخلف تحت تعقیب کیفری قرار می‌گیرد و قانونگذار برای چنین کارفرمایی جزای نقدی پیش‌بینی کرده و در صورت تکرار جرم حبس از 91 روز تا 6 ماه پیش‌بینی شده است.

به موجب قانون کار نظارت بر اجرای تعهدات ناظر به شرایط کار به ویژه مقررات حمایتی مربوط به اشتغال کارگر نوجوان به اداره کل بازرسی وزارت کار و امور اجتماعی شهرستان‌ها واگذار شده است و این اداره هر گونه تخطی از قانون کار را کنترل و گزارش آن‌را به دادسرای عمومی و انقلاب محل برای تعقیب کیفری کارفرما منعکس می‌کند. بنابراین چنانچه شخصی نسبت به عدم رعایت مقررات مذبور شاکی باشد می‌تواند به اداره کار و امور اجتماعی محل یا دادستان عمومی و انقلاب محل اعلام کند.

^{_{سن اشتغال}}

سن بلوغ برای دختر و پسر ملاک کار نیست؛ بنابراین به کار گیری اشخاص اعم از دختر و پسر کمتر از سن قانونی نه به عنوان کارگر و نه به عنوان کارآموز به هیچ‌وجه مجاز نیست و برای کارفرما مستوجب مسئولیت کیفری است. موضوعی که قابل بحث است این است که اگر چه سن کار 15 سال است؛ اما در عمل در برخی کارگاه‌ها کودکان زیر سن قانونی به کار مشغولند.

اگر فردی کمتر از 15 سال سن (به طور غیر قانونی) در کارگاهی مشغول به کار شد تحت پوشش قانون کار نیست لیکن مطابق قواعد عمومی و قانون مدنی، کار طفل دارای ارزش است و ارزش کار او باید به ولی طفل یا سرپرست قانونی او پرداخت شود. قابل ذکر است چون کار طفل تحت پوشش قانون کار نیست در صورت اختلاف با کارفرما مراجع حل اختلاف کارگر و کارفرما به این اختلاف رسیدگی نمی‌کنند و باید طرح دعوا در مراجع عمومی دادگستری به عمل آید.

به عنوان مثال چنانچه حقوق طفل پرداخت نشود ولی یا سرپرست قانونی طفل باید علیه کارفرما در محاکم دادگستری طرح دعوا کنند و اگر این موضوع در مراجع حل اختلاف کارگر و کارفرما (مرجع شبه قضایی) مطرح شود پرونده با عدم صلاحیت به دادگاه‌های دادگستری احاله می‌شود.