آیا فرد می تواند اموال خود را مساوی بین فرزندان تقسیم کند ؟

_{^{امکان تقسیم اموال بین وراث به طور مساوی}}

• وصیت در اصطلاح حقوقی به معنای یک عمل حقوقی است که اثر آن معلق بر فوت انشاء کننده است.
• طبق ماده ۸۲۶ قانون مدنی ، قانونگذار وصیت تملیکی را تعریف کرده است و به این معناست که کسی عین یا منفعت مال خود را برای زمان  بعد از فوتش به دیگری تملیک کند.
• به کسی که وصیت می‌کند ، موصی گفته می‌شود ( پدر شما ) به کسی که وصیت به نفع او شده است موصی له – لهم گفته می‌شود (فرزندان) و به مال مورد وصیت ، موصی به گفته می‌شود (زمین) طبق قواعد حاکم بر وصیت تملیکی، موصی می‌تواند تنها یک سوم کل أموال خود را وصیت کند و در صورت تجاوز از ثلث غیر نافذ خواهد بود و اجازه و تنفیذ مازاد بر ثلث بر عهده وراث است.  ماده ۸۴۳ قانون مدنی هم در این زمینه تصریح دارد.
• پس باید دید که کل أموال متوفی در زمان فوت چقد بوده است؛ ابتدا دیون متوفی باید پرداخت شود و هر آنچه باقی ماند ثلث آن قابل وصیت است.
• در اینجا باید دید ارزش زمین که وصیت شده است نسبت به کل أموال ایا از ثلث تجاوز کرده است یا خیر!
• حال اگر وصیت مذکور را نسبت به ثلث ترکه نافذ تلقی کنیم ، تنها ثلث مشاع زمین به موصی لهم (فرزندان) صحیح است و مابقی نیازمند تنفیذ  وراث است و در تقسیم سهام ارث از ماترک سهم هر کس طبق قانون مشخص خواهد شد.
• اما یک مسئله بسیار مهم که در اینجا اشاره شده است بحث تشریفات تنظیم وصیت نامه است که بدون تشریفات مقرر درمواد ۲۷۶-۲۷۷-۲۷۸-۲۷۹  قانون امور حسبی تنظیم شده است. اما به نظر می‌رسد که اگر وصیت نامه فاقد شرایط شکلی باشد با شهادت شهود قابل اثبات است؛ هر چند وراث به اعتبار آن إقرار نکرده باشند زیرا عدم إقرار وراث مانع از احراز صحت وصیت بر أساس سایر ادله نیست.نظریه شماره ۲۶۳۹شورای محترم نگهبان مورخ ۴/۸/۶۷ نیز همین نظر را پذیرفته است.
• در وصیت نامه مزبور به دلیل اینکه تمامی موصی لهم ( فرزندان ) در زمان حیات موصی وصیت را قبول کرده اند ؛ آنچه که مسلم است قبول  موصی لهم در زمان حیات موصی سبب انتقال موصی به نمی‌شود و وصیت معلق به فوت موصی خواهد بود و انتقال مالکیت منوط به فوت  موصی است؛ ماده ۸۳۰ قانون مدنی در این باره می گوید اگر در زمان قبل از فوت موصی قبول کرده باشند نیاز به قبول بعدی نیست؛ و به عبارتی قبول موصی لهم ( فرزندان ) در زمان حیات موصی استصحاب  می‌شود . همچنین رد وصیت پس از قبض موصی به نیز صحیح نیست زیرا اصل بر عدم زوال مالکیت است.
• پس نتیجتا با توجه به مواردی که ذکرشد باید گفت که أولا اعتبار وصیت نامه با شهادت شهود معتبر است . دوما موصی لهم وصیت را در زمان حیات موصی قبول کرده اند و در زمان پس از فوت ، قبول استصحاب می‌شود. سوما وصیت نسبت به ثلث مال نافذ است و اگر هم مازاد بر ثلث باشد خوده وراث آن را تنفیذ کرده اند . چهارما بحث ارث بری دوواحد پسر یک واحد دختر در زمان تقسیم سهام از ماترک است که بعد از اجرای وصیت نامه انجام می‌شود نه در دوران اجرای وصیت.
• ماده 830 -نسبت به موصی له ردیاقبول وصیت بعدازفوت موصی معتبر است بنابراین اگرموصی له قبل ازفوت موصی وصیت راردکرد باشد بعدازفوت می تواندآن راقبول کندواگربعدازفوت آن راقبول وموصی به راقبض کرددیگر نمی تواندآن راردکندلیکن اگرقبل از فوت قبول کرده باشد بعد از فوت قبول ثانوی لازم نیست . 

_{^{مستندات قانونی - تقسیم ارث}}

ماده 826

 وصیت تملیکی عبارت است ازاینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد ازفوتش به دیگری مجانا تملیک کند. وصیت عهدی عبارت است ازاینکه شخصی یک‌ یا چند نفر را برای انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگری مامورمی نماید. وصیت کننده موصی ،کسی که وصیت تملیکی به نفع اوشده است موصی له، موردوصیت موصی به وکسی که بموجب‌ وصیت عهدی ولی برمورد ثلث یا برصغیر قرارداده می شود وصی نامیده می شود. 

ماده 843

 وصیت به زیاده بر ثلث ترکه نافذ نیست مگر به اجازه وراث و اگر بعضی از ورثه اجازه کند فقط نسبت به سهم او نافذ است.